„Na odejście bliskich nie można się przygotować. Śmierć zawsze jest nie na miejscu i zawsze nie w porę – za szybko, za rano, za nagle. Dopada po pracy, przed kąpielą, po obiedzie. Przychodzi w czwartek, a przecież mogłaby w sobotę. Nie pyta, nie uprzedza, nie dyskutuje. Przychodzi i zostawia ból.

Ból, który ukoić mogą tylko wspomnienia.”

Niedawno pożegnaliśmy Pana Roberta Kumora, przyjaciela naszej szkoły, wieloletniego przedstawiciela Rady Rodziców oraz nieocenionego kompana w szkolnej współpracy.

Pomimo tego, że Pana Roberta nie ma już wśród nas, a czas płynie do przodu, to cały czas pamiętamy o jego zaangażowaniu w życie szkoły. Jego dobre słowo, uśmiech oraz wsparcie podczas realizacji różnych przedsięwzięć organizowanych w szkole sprawiło, że chcemy po raz ostatni, z wielkim wzruszeniem podziękować Panu Robertowi za swój wkład w życie naszej szkoły i uhonorować „Bilczańskim żakiem”.

W takich właśnie chwilach każdemu z nas pną się na usta słowa Waltera Moersa

„Czy to nie absurdalne, że wspomnienia o dobrych czasach o wiele częściej doprowadzają do łez, niż wspomnienia o tych złych?

Delegacja ze szkoły na czele z Panią Dyrektor, Urszulą Wróblewską, dla upamiętnienia tego wydarzenia złożyła wiązankę na grobie Pana Roberta Kumora, a podczas wizyty w szkole, ze wzruszeniem wspominając wszystkie wydarzenia z udziałem Pana Roberta, Pani Dyrektor przekazała statuetkę „Bilczańskiego żaka” na ręce jego żony, pani Katarzyny Kumor.

Na pewno te wspomnienia nie będą ostatnimi i jeszcze nie raz, być może nieświadomie , podczas realizacji kolejnych uroczystości w naszej szkole, usłyszymy nazwisko Pana Roberta Kumora. Bo jak pisał Terry Prachett

„Najważniejsze we wspomnieniach jest to, żeby mieć się gdzie zatrzymać i tam je wspominać”.